Sağlıklı Spor

Son dünya şampiyonasında, Çin tüm beş kategoriyi silip süpürdü - erkekler ve bayanlar tekler ve çiftler, ve karma çiftler. Aslında tek erkekler hariç tüm finallerde Çinliler karşılaştılar. Bu maçlarda bazı oyuncularda özellikle de erkeklerde çatırdamalar görüldü.

Danimarkalı Michael Maze, Çinli Hao Shuai karşısında ilk üç seti kaybettikten ve dördüncü sette 7-3 gerideyken maçı çevirip kazandı. Daha önce Maze, Wang Hao’yu kolaylıkla 4-0 yenmişti. Çek Cumhuriyetinden Petr Korbel maçın son setinde Ma Lin’e karşı 7-3 öndeyken seti 11-9 vererek maçı kaybetti. Wang Liqin’de Hong Kong’lu Li Ching’e karşı ancak 7 sette kazanabildi. Bayanlarda Kore’li Moon Hyun Jung son üç dünya şampiyonasını kazanan Wang Nan’ı yendi.

Sonuçta dünya şampiyonası Çin’in bu spordaki üstünlüğünün bir gösterisi şeklinde geçti.

Peki Çin masa tenisinin sırrı nedir .. ve diğerlerinin Çin’i yakalaması için yapması gerekenler nelerdir?

Çin Masa Tenisinin Sırları

Çin Milli Takımı

Çin Milli Takımının dünyadaki tüm diğer takımlara göre oyuncu derinliği daha fazladır. Ana çalışma merkezi Beijing’dedir. Takım 96 sporcudan oluşur – 24 erkek, 24 bayan, 24 genç erkek ve 24 genç bayan.

Oyuncular önceden Avrupa ve diğer yerlerdeki önemli turnuvalara gönderilerek denenirler ve uluslararası maçlardaki performanslarına bakılır. Bunların sonucuna göre Çin’li yetkililer bir oyuncunun star olma ihtimali olup olmadığına karar verirler.

Çin’in oyuncu derinliğinden dolayı dev bir avantajı vardır. Eğer milli takımdaki bir oyuncu çok çalışmıyorsa, uluslararası maçlarda başarılı olamıyorsa veya ilerlemesini engelleyen teknik bir hatası varsa, dışarıda potansiyeli olan ve takıma girmek için bekleyen “aç” bir oyuncu mutlaka vardır.

Milli Takım Seçmesi

Bir çok ülkede (ABD dahil), milli takım kamplarda deneme ile seçilir. Bu takım seçmenin en adaletli yöntemi olabilir ama masa tenisine hükmeden bir takım kurmanın en iyi yolu olmayabilir. Cheng’e göre ABD dahil bir çok ülkede milli takıma ve çalışmalarına ayrılan mali kaynakların %90 ı hiç bir zaman madalya şansı olmayan “kusurlu oyunculara” harcanmaktadır.

Kampta deneyerek milli takımı oluşturmak çoğu kişinin adalet anlayışına uysa da bu gerçek bir problemdir. Bu denemelerde milli takıma seçilen oyuncular genellikle madalya kazanma potansiyeli en fazla olan oyunculardan oluşmamaktadır. Sıkça 22 yaş altındaki ümit vaadeden oyuncular yerine 40 lı yaşlardaki oyuncular takıma seçilmektedirler. Son dünya şampiyonasına kamptaki elemelerle seçilerek giden ABD milli takım oyuncularının yaşları 46, 41, 41, 38, 37, 36, 34, 30, 19 ve 18 di (bu hiç bir zaman takım denemelerinde seçilerek milli takıma giren oyuncuları küçümsemek anlamında değildir. Onlar hak ederek takıma seçildiler). ABD’de bir çok üst seviye genç oyuncu elemelerde takıma girme şansını kaybettiler. İşin komik olanı ise takıma giren en genç oyuncu olan 18 yaşındaki Han Xiao elemelerde beşinci oldu. Fakat ilk dört oyuncu dünya şampiyonası için finanse ediliyordu. Bu yüzden Han Xiao kendi yaş gurubunda en iyi oyuncu olmasına rağmen kendisi finanse ederek dünya şampiyonasına katıldı. Finansman, genç oyuncular yerine çoğunlukla 30 larında ve 40 larında olan yaşlı oyunculara kullanıldı. Mark Hazinski (20 yaşında, erkeklerde 22 yaş altı ABD 1.si), Adam Hugh (17 yaşında, erkeklerde 18 yaş altı ABD 1. si) ve Judy Hugh (15 yaşında, bayanlar 18 yaş altı ABD 1. si) gidemediler.

Bu milli takımı seçmenin en adaletli yöntemi miydi? Evet. Bu gelişerek madalya alma şansı olabilecek potansiyelde bir milli takım seçmenin en iyi yöntemi miydi? Muhtemelen hayır. Eğer dünya çapında oyuncular değilse, Çinli çalıştırıcılar muhtemelen 22 yaş üstünde kimseyi almazlardı. Diğer bir seçenek de 22 yaş altı oyunculardan oluşan bir genç takım oluşturup milli takım ile birlikte çalıştırmaktır. Bir çok ülkede bu yapılmaktadır, fakat bu oyuncuların, milli takımdaki daha yaşlı diğer oyuncularla birlikte dünyanın en iyi oyuncularına karşı nasıl mücadele edebileceklerine odaklanmak gerekir.

Çalışma

Çinliler uzun süreli ve çok sıkı çalışırlar. Tipik olarak günde yedi saat masa başında ve masadan uzakta fiziksel çalışma yaparlar. Sabahları, normalde masadan uzakta fiziksel çalışma ve servis çalışması yapıyorlar. Haftada altı gün sabah ve öğleden sonra çalışması yapılıyor (çalışmada bir partner ile düzenli çalışma ve çalıştırıcı ile çoklu top çalışmaları da yapılmaktadır. Bir çok ülkede de aynı şekilde yapılmaktadır). Bazı oyuncular geceleri veya boş zamanlarında ekstra olarak antreman maçları yaparlar. Oyuncuların genelde yılda 12 gün tatilleri olur, ayrıca önemli turnuvalardan sonra fazladan dinlenme günleri de olur (bu da genelde seyahatle geçer).

Milli takım oyuncuları kasım ile nisan ayları arasında çalışmaya, diğer aylarda ise turnuvalara odaklanırlar. Cheng’İn takımda olduğu yıllarda bu şekildeydi ama şimdi ITTF Pro Tour ve değişik liglerden dolayı yıl boyunca maçlar olmaktadır.

Uzmanlaşmış Çalışma Partnerleri

Diğer ülkelere göre Çin’in çok büyük bir avantajı çalışma partnerleridir. Birçok ülkede tipik olarak milli takım oyuncuları beraber çalışırlar. Çin’de ise çalışmaların çoğu “profesyonel” çalışma partnerleriyle yapılır. Oyuncuların sırayla belirli çalışmalar yapmaları yerine, tüm çalışma bir oyuncuya odaklanılır (bu özellikle bayan oyuncular için çok faydalıdır. Kendilerinden daha güçlü erkek oyuncularla çalışırlar).

Daha da önemlisi, çalışma partnerleri rakip oyuncuların oyun stillerini taklit edebilirler. Çin milli takımında, Schlager, Samsonov, Kreanga, Waldner, Saive, Chuan, Ryu ve Oh, ve bayanlarda Boros, Tie Yana, Li Jia Wei, Liu Jia, Kim Kyung Ah ve Pavlovich gibi dünyanın en iyi yabancı oyuncuların stillerini benimseyen ve kendi oyunlarını bu yönde geliştiren çalışma partnerleri vardır. Bu çalışma partnerleri taklit ettikleri oyuncuların videolarını seyredip ona göre çalışırlar ve ayrıca daha iyi taklit etmek için onlarla maç yapan oyuncularla konuşurlar.

Çin Masa Tenisi federayonunun teknik komite üyesi Duan Xiang’e göre, “Bizde bir çok Çinli Samsonov’lar ve Waldner’ler var. Oyuncularımız bunlarla hergün oynarlar ve bu da gerçek maç gününü kolaylaştırır”.

Cheng zamanının çoğunu çalışma partneri olarak Çin milli takımıyla geçirdi. İlk yıllarında kendisine Macar Tibor Klampar’ı taklit etmesi söylendi. Daha sonra Klampar sporu bırakınca, Jan_Ove Waldner’i taklit etmesi söylendi. Cheng bu oyuncuları turnuvalarda canlı olarak görebilmek için Avrupa’ya bile gitti. Ayrıca onların oyunlarını ve neden bu kadar etkili olduklarını anlamak için onlarla maç yapanlarla konuştu. Şimdi Cheng’i seyredenler oyununda Klampar ve Waldner’in karışımını görebilirler.

Kısa tırtıl ile penholder oynayan Çinli Jiang Jialiang, 1985 yılında dünya şampiyonu oldu. 1987 yılındaki dünya şampiyonası yaklaştığında en büyük rakibinin İsveçli Waldner olacağı belli olmuştu. Çalışma zamanının çoğunu Waldner’in yapabildiği her şeyi taklit eden (ki buna servisleri, servis karşılamaları, forehand spinleri, hızlı vuruşları da dahildi) Cheng ile geçirdi. 87 dünya şampiyonası yaklaşırken birlikte antreman maçları yapmaya başladılar. Kaybeden ceza olarak şınav çekiyordu. Bu maçları sürekli olarak Cheng kazanıyordu. Her kazandığı maçtan sonra da, Jiang şınav çekerken tepesine dikilip kendisini bile yenemeğine göre nasıl dünya şampiyonasını kazanacağını soruyordu! Hazırlıklar işe yaradı. Dünya şampiyonasından önce Jiang, Cheng’e karşı pek başarılı olamasa da, “Waldner” oyununa o kadar alışmıştı ki, 1987 yılıjnda tekrar dünya şampiyonu oldu.

Eğer Maze de en iyi Çinli oyuncuları taklit eden oyuncularla çalışsaydı belki de Hao Shuai’ye karşı 3-0 geriye düşmezdi ve Ma Lin’e karşı daha rahat oynardı. Maç bittiğinde Hao Shuai’ye karşı olduğu gibi Ma’nın oyununa da alışıyordu (maçı 11-7, 11-6, 11-9, 11-8 kaybetti, maçın sonlarına doğru aralarındaki fark azalmıştı). Aynısı diğer Çinli oyunculara karşı oynayanlar için de geçerli.

İkiye-bir Çalışma Partnerleri

Dünyanın en iyi oyuncularının ortak problemi yeteri kadar kuvvetli bir çalışma partneri bulamamaktır. Waldner en iyi zamanında İsveçli çalıştırıcısına “Ne zaman daha kuvvetli birisiyle çalışacağım?” diye çıkışmıştı.

Çin’in oyuncu derinliği diğer ülkelerin hepsinden daha fazladır. Orada bile en iyi oyuncular, en iyi oyunculardır. Wang Liqin ve Ma Lin gibi oyuncular çalışmak için kendilerinden iyi oyuncu bulamazlar. Yoksa bulabilirler mi?

Çin bunun için bir çözüm geliştirdi. Bu çalışma şekli bugün bile nispeten gizli tutulduğu için Chenq bu konuda konuşmakta tereddütlüydü. Normalde sadece önemli turnuvalara hazırlanırken dış dünyaya kapalı çalışmalar sırasında kullanılıyordu. Cheng bir defasında, bundan dış dünyadakilere bahsettiği takdirde başının derde gireceğini ima etti.

Bu yöntem bir oyuncu için iki çalışma partneri olmasını içeriyordu. Bu, diğer ülkelerin gücünün yetmeyeceği bir lükstü ama Çin gibi oyuncu derinlği olan bir ülke için lüks değildi. Bu çalışma tekniğinde birisinin forehand i, diğerinin de hem backhand i,hem de forehand i çok iyi olan iki partner seçilir, ve bunlar takım olarak oynamaya alışırlar. İkisi birden en iyi Çinli oyuncularla birlikte çalışma yaparlar. Bunlardan birisi forehand tarafından sadece forehand vuruşlar yapar, diğeri de backhand tarafından sadece backhand vuruşlar yapar (çoğunlukla backhand vuruşlar yapar fakat arada bir en iyi oyuncuların yaptığı gibi, backhand tarafından forehand vuruşlar da yapar). Birdenbire bu iki oyuncu Wang Liqin’den bile “daha kuvvetli” bir oyuncu haline gelirler! Böylece en iyi Çinli oyuncular bile bu “daha kuvvetli” oyuncular ile çalışarak limitlerini zorlarlar.

Zihinsel ve Taktik Çalışma

Çin milli takımı en az haftada bir defa spor psikiyatristi ile buluşur (bu diğer ülkelerde de yaygın bir uygulamadır). Bu buluşmaların muhtemelen diğerlerinden farklı bir yönü buluşmaların hem psikolojik ve taktik toplantılar olmasıdır. Bunların bağlantısı da baskı altındayken doğru stratejileri yürütebilmek için düzgün zihinsel çalışma yapılması gerekliliğidir.

Çin milli takımının bu stratejileri geliştirmek için taktik destek görevlileri vardır. Shanghai Daily Gazetesinden (7 mayıs 2005) Zhou Zuyi’ye göre, “İşin içyüzünü bilenler, arka odalarda oturup kendilerini rakiplerin oyununu analiz etmeye ve yeni teknikler ve stratejiler geliştirmeye adayanları takdir ederler. Teknisyenler her önemli yabancı oyuncu için bir oyun şekli üzerinde çalışırlar, bunun peşinden de işleri sadece dünya çapındaki starları taklit etmek olan çalışma partnerleri devreye girer.”

Çinli Oyuncunun Gelişimi

Çinli çocuklar çok erken yaşlarda spor becerileri için test edilirler. Sonuçları başarılı olanlar genelde özel spor okullarına gönderilirler. Cheng beş yaşındayken test edilip raket sporları için becerisi yüksek sonucu çıkmıştı. Bunun sonucunda özel bir spor okuluna gitti. 5 yaşından 12 yaşına kadar hem masa tenisi, hem de badmington çalışması yaptırıldı. 12 yaşından sonra okulu bırakıp sadece masa tenisine odaklanarak full-time masa tenisi oyuncusuna dönüştü. Tüm diğer üst seviye Çinli oyuncuların da benzer hikayeleri vardır.

Diğerleri normal okullardan gelirler. Çin’deki her okulun düzenli çalışan bir masa tenisi takımı vardır. 1.3 milyar nüfusu olan bir ülkede bu muazzam sayıda takım demektir. Shanghai Daily Gazetesine (7 mayıs 2005) göre, “10 milyon oyuncu düzenli olarak masa tenisi oynar. Bunlar düzenli olarak üst seviye oyun oynayanlardır, ABD ve diğer ülkelerdeki büyük çoğunlukların zevk için oynadığı gibi alt seviye oyun oynayanlar değildir”.

Çin Tekniği

Bazıları sayıları çok fazla olduğu için Çin’in masa tenisinde iyi olduğunu söylerler. Bunda bir derece doğruluk payı vardır. Fakat 1990 ların başında Avrupa’nın (özellikle İsveç’in) yükselişini ve Çin’in gerilemesini hatırlarsak, sayılarının çok olması zayıf tekniğin üstesinden gelemez. 1980 lerin sonunda/1990 ların başında Çin gelişen tekniklere adapte olmakta yavaş kaldı, dünya shakehand stili ile düz lastiğe geçip spinli vuruşlar yaparken, onlar çoğunlukla pütürlü lastik stili ile oynamaya devam ettiler. Çinliler bu tecrübeden çok şey öğrendi ve şimdi her stilde dünyaya yön veriyorlar. Yakın zamanda Wang Liqin tekrar dünya şampiyonu oldu (2001 de de olmuştu). Bayanlarda Zhang Yining dünya şampiyonu oldu. Daha önce de Wang Nan üç defa şampiyon olmuştu. Bunların hepsi shakehand ile spin yaparak oynayan oyuncular ve muhtemelen dünyada en çok taklit edilen oyuncular.

Çin’de en iyi tekniğe, beceriye, zihinsel ve fiziksel becerilere sahip olanlar en üst seviyeye çıkmaktadır. Daha önceleri bunlardan bazıları “düzgün” stilde oynamıyorlar diye dışlanırlardı (Cheng gibi shakehand oynayan çoğu oyuncu yabancı oyuncuları taklit eden çalışma partnerine dönüştürüldü). Ama şimdi bu tür oyuncular milli takımda yer bulabilmektedirler. Becerileri yüksek ve çok çalışan bir çok Çinli oyuncu vardır. Bunun sonucunda da en iyi Çinli oyuncular tekniği de en iyi olanlar arasından çıkmaktadır.

Düzenli olarak yeni teknikler de keşfedilmektedir. Bunlar arasında muhtemelen en çok dikkat çeken de, Olimpiyat gümüş madalyalı Wang Hao ve dünya şampiyonasında tek erkekler finalisti olan (yakın zaman önce dünya sıralamasında 1 numaraya yükseldi) Ma Lin tarafından uygulanan “ters penhold backhand” tekniğidir. Tarihsel olarak, penhold oynayanlar forehand ve backhand vuruşları için raketin aynı yüzünü kullanırlardı. 1990 larda, en başta 1996 Olimpiyat madalyalı ve 1999 dünya şampiyonu Liu Guoliang olmak üzere (oyuna çeşitlilik getirmek için kullanıyordu), bazı Çinli oyuncular backhand vuruşu yaparken raketin diğer yüzünü de kullanmaya başladılar. Ma Lin bu vuruşu, ana vuruş olarak kullanmaya başlayarak bir üst seviyeye taşıdı. Wang Hao’da bu vuruşu en kuvvetli backhand vuruşu yaparak daha da üst seviyeye taşıdı.

Avrupalılar backhand spin vuruşunu geliştirirken, Çinliler masa-üstü backhand spin vuruşunu daha üst seviyede geliştirdiler. 1970 lerde Klampar gibi bazı Avrupalılar da bu tekniği geliştirdiler, ama Çinliler Avrupalılardan daha çok önem verdiler. Bugünlerde Wang Liqin, Kong Linghui ve Zhang Yining gibi Çinli oyuncular bu vuruşta (Avusturyalı Werner Schlager ve Koreli Oh Sang Eun ile birlikte) dünyanın en iyisidirler .

Hepsinden önemlisi Çinli oyuncular servis atma ve servis karşılamada tüm dünyaya hükmetmektedirler. Diğer ülkeler de servis tekniklerinde arayı kapattılar ama herkesin hemfikir olduğu, dünya çapındaki oyuncular arasında Ma Lin’in servislerinin en iyi olduğudur. Ondan önce de yine bir Çinli oyuncu olan Liu Guoliang için aynı şey geçerliydi. Çinlilerin asıl hakim oldukları servis karşılamalarıdır. Diğer ülke oyuncuları servisleri pasif olarak karşılamayı öğrenirken, Çinli oyuncular rakibi zorda bırakacak şekilde karşılayıp atak yapma önceliğini ellerine geçirmektedirler. Muhtemelen bu işi en iyi yapan da servis karşılamalarıyla rakiplerini düğümleyen Ma Lin’dir. Tüm Çinli oyuncular servis karşılama için saatlerce çalışırlar ve bu işi iyi yapan bir çok oyuncu vardır. Çin dışında Çinliler seviyesinde servis karşılayabilen yegane oyuncu muhtemelen Waldner’dir.

Çin tekniğinin bir “sırrı” daha vardır. Aslında bir sır değildir: en iyi temel Çinlilerdedir. Sıkıcı temel çalışmalar üzerinde çok uzun süreler boyunca çalışırlar ve bunun semeresini de bir makine benzeri verimle görürler. Kolay bir vurşu kaçıran bir Çinli oyuncuyu nadiren görebilirsiniz. Cheng 46 yaşında 2004 Amerika şampiyonasını kazandığında rakiplerinin çoğunun temelinin zayıf olduğunu söylemişti (bu tabii ki göreceli - çoğumuz için ileri seviyede ama dünya çapında oyuncular için zayıf).

Çinlilere Meydan Okuma: Çok Zorlu bir Meydan Okuma

Bu kadar çalışma sonunda genelde Çinliler en iyi fiziksel kondüsyona (Koreliler ile birlikte), en iyi temele ve en iyi servis atma-karşılama tekniklerine sahiptirler. Sıkça en iyi tekniğe ve stratejiye sahip olduklarını da gözlemleriz. Oyuncu derinlikleri de çok fazladır: bir oyuncuları sendelerse hemen yerini alabilecek yeni bir oyuncu hazırdır. Dünyanın diğer ülkeleri buna nasıl meydan okuyabilirler?

Temel olarak bu problemi çözmenin iki yolu vardır. Birincisi mümkün olduğunca onların kuvvetli tafarlarına sahip olmak. İkincisi diğer alanlarda güçlülüğü geliştirmek.

Ulusal Takım

Diğer ülkelerde Çin’deki oyuncu derinliği yoktur. Fakat ulusal takıma daha çok oyuncu alarak, özellikle de genç ve gelişen oyuncuları alarak, milli takımı büyütebilirler. Bunun bir yolu milli takım çalıştırıcılarının ümit veren oyuncuları milli takıma davet etmesidir. Fakat bu, ancak milli takım oyuncuları düzenli olarak birlikte çalışıyorlarsa anlamlıdır.

Ulusal Takım Seçmesi

Oyuncuları kampta maç yaptırarak seçmek yerine Çinlilerin yaptığı gibi çalıştırıcının seçmesi yöntemine geçmek muhtemelen mümkün olamayacağı için problem yaratacaktır. Fakat milli takıma, belirli bir dünya sıralamasının üzerinde olan oyuncular için yaş sınırlaması getirilebilir. Veya buna benzer bir formül geliştirilebilir (belki ilk 2 sıra herkese açık olur). Ayrıca yıldız ve genç milli takım oyuncularının özel çalışma partnerleri veya milli takım oyuncularıyla birlikte çalışmaları sağlanabilir. Bunlar bile çok büyük tepki alabilir ve yapılması mümkün olmayabilir.

Çalışma

Çinliler neredeysse tüm yıl boyunca takım olarak birlikte çalışırlar. Bunu çok az sayıda başka ülke yapabilir. Çoğu Avrupa ülkesinde oyuncular liglerde oynayıp kendi takımlarında çalıştıkları için ancak yılda birkaç defa toplanıp milli takım olarak çalışırlar. Bir çok Avrupa ülkesi takımı önemli turnuvalar öncesinde bir araya gelip “Süper kamplar” oluştururlar. Fakat bu da bir yılda sadece bir kaç hafta sürer. Tüm bunlar en iyi Çinli oyuncuların yıl boyunca full-time birlikte çalışmalarıyla boy ölçüşemez.

ABD milli takımı bir yılda sadece bir kaç hafta boyunca biraraya gelir ve bu da yeterli değildir.

Çinlileri yakalamak için diğer ülkelerin periyodik çalışma yerine, lig tipi maçlara ve ITTF Pro Tour’da maçlara katılarak, yıl boyunca çalışmaya odaklanmaları gerekir. Bunu yapmanın bir yolu milli takımların liglerin olduğu yerde çalışmalarını (başka bir ülkede olsa bile) sağlamaktır. Eğer ülkeler çalışmalarını birleştirirlerse, en iyi oyuncular birlikte çalışabilirler, daha çok çalışma partneri bulabilirler ve maliyetleri bölüşebilirler. Aksi taktirde, örneğin, Avrupa’nın en iyi oyuncuları, Çinliler’in aksine, birlikte çalışma imkanı bulamayacaklardır (en iyi oyuncuların bir çoğu Çin milli takımında olduğu için).

1989 ve 1987 dünya şampiyonu İsveçli Jan-Ove Waldner başarısının çoğunu Çindeki çalışmalarına bağlamaktadır. Çinlilere meydan okumayı arzu edenlerin de benzer bir çalışmayı düşünmeleri gerekir.

Çalışma Partnerleri

Çoğu ülkelerin Çinliler kadar çok çalışma partneri kaynağı yoktur. Fakat Çinlilerle yarışabilmek için bu bir şarttır.

Dünyada ilk sıralarda olmayan ülke takımlarının oyun seviyelerini artırmak için dünya-çapında çalışma partnerlerine ihtiyaçları vardır. 2600-2700 puan seviyesinde olan bir oyuncunun 2900 seviyesinde oyuncularla birlikte çalışmadan 2900 puan seviyesine çıkması mümkün değildir.

Dünyanın en iyi milli takımları Wang Liqin ve Ma Lin’in oyunlarını taklit edebilecek dünya çapında çalışma partnerleri ile çalışmalıdırlar. Wang Liqin veya Ma Lin, örneğin, Samsonov ile oynayacakları zaman, daha önceden Samsonov benzeri oyuncularla çalıştıkları için, hazır olacaklardır. Diğer taraftan Samsonov kimi bulursa onunla çalışmakta, bu da çoğu zaman daha zayıf oyuncular ve hiç bir zaman Wang Liqin veya Ma Lin benzeri olmayan oyuncularla çalışması demektir. Son dünya şampiyonasının yarı finalinde Michael Maze’i Ma Lin’e karşı oynarken seyredenler, Maze’in Ma’nın oyununa karşı ne kadar rahatsız olduğunu görmüşlerdir. Benzeri oyuncularla çalışma yapamadığı için muhtemelen iki yıl sonra bile karşılaştıklarında aynı zorluğu yine yaşayacaktır. Diğer taraftan Çin’de ise asıl işi Maze’i taklit etmek olan oyuncular olduğu için Ma bir sonraki karşılaşmalarında daha da hazırlıklı olacaktır.

Diğer ülkelerin, Çinlilerin yaptığı gibi iki çalışma partneriyle birlikte aynı anda çalışma yapma olanakları, en azından yakın gelecekte, olası değildir. Buna yönelik ilk adım bu çalışma partnerlerini oluşturmaktır. Şaşırtıcı olarak, bunun çözümü de işin kaynağında, yani Çin’dedir. Çin’de milli takımda oynamayan ve eğer şans verilirse dünyada ilk 50 ve daha yukarı dereceler yapabilecek sayısız oyuncu vardır. Çin’deki maliyetler diğer ülkelere göre daha düşük olduğu için (bu yüzden ABD, Cheng Yinghua, Huang Tong “Jack” Huang ve Huazhang Xu gibi eski Çin milli takım oyuncularını çalışma partnerleri olarak işe alabilmişti), oyuncuların maliyetleri de düşük olacaktır. Çin dışındaki ülkeler kaynaklarını birleştirebilirler ve çalışma partnerlerini kiralayabilirler, hem de Çin’den!

Zihinsel ve Taktik Çalışma

Bir çok ülke takımları psikiyatristlerle toplantılar yapmaktadır. Bunu Çinlilerin yaptığı gibi taktik toplantılarla birleştirmek iyi bir fikir olabilir.

Bir çok ülkede takım stratejilerinin çoğunu veya tamamını (oyuncularla birlikte) belirleyen bir veya iki çalıştırıcı vardır. Oyuncuların stilini geliştirmek ve oyun taktiklerine odaklanmak üzere yardımcı olabilecek bir çok üst seviye çalıştırıcı veya eski üst seviye oyuncular vardır (sıkça gönüllü de olabiliyorlar). En üst seviyedeki oyuncularla rekabet edemeyecek ülkeler, oyuncularının taktik ve stil olarak gelişmelerine ağırlık vermelidirler. En iyi takımlarla rekabet edebilecek seviyedeyseler, o zaman, belirli rakip oyunculara karşı daha belirli stratejilere yönelmeye öncelik verilmelidir.

Gelişen Oyuncular

Tekrar edersek, diğer ülkelerde Çinlilerin oyuncu derinliği yoktur, fakat işin temeline inerek Çinlilerle aralarındaki farkı kapatabilirler. Örneğin, Almanya’da lig sisteminden dolayı müthiş bir oyuncu sayısı vardır.

Diğer ülkelerin Çinlilerden üstün oldukları yönleri, özellikle de rekabetçi ortamlardaki maç tecrübeleridir. Çinlilerin gücü çok çalışmalarındadır. Fakat bir çok Avrupa’lı oyuncunun, Avrupa’daki liglerden dolayı, daha verimli maç tecrübeleri vardır. Bu onları “maçlara alışkın” yapar ve rakibe göre esnek taktik geliştirmeye alışırlarsa, büyük maçlarda en iyi performanslarını ortaya koyarlar. Bu özelliklerini en üst seviye Çinli oyuncuları taklit eden çalışma partnerleriyle birleştirirlerse, maçlara, daha iyi ve daha çok çalışan fakat değişik oyunculara karşı rekabetçi ortamlarda fazla maç tecrübesi olmayan, Çinli oyunculardan daha da iyi hazırlanabilirler (Çinlilerin çoğu maç tecrübesi çalışmalarındaki diğer Çinli oyunculara karşıdır).

Maç tecrübesini kazanmak için oyuncular, birçok kişi tarafından dünyanın en iyisi kabul edilen Alman ligi gibi değişik liglerde veya ITTF Pro Tour’da oynayabilirler. Bununla birlikte diğer özelliklerini de Çinlilerin seviyesine çıkacak şekilde geliştirerek onlarla rekabet edebilirler.

Teknik

Teknik bilinen bir şeydir. En iyi oyuncuları seyrederek en modern tekniği öğrenebilirsiniz. Fakat bu şekilde yaparsanız bu teknikleri geliştirenlerden yıllarca geride olursunuz.

Çalışma yöntemlerinin dikkatlice planlanmasının önemi buradadır. Takımlar en iyi oyuncuların (Çinli ve diğer oyuncuların) tekniklerini öğrenmeli fakat kendi tekniklerini de buna eklemelidirler.

1979 dünya takım şampiyonasında Macaristan Çin’i yendiği zaman, bunu servisleri açarak karşılama ve backhand spin vuruşlarıyla yapmışlardı. 1990 lı yılların başlarında İsveç’in Çinden sürekli üstün olduğu yıllarda bunu düz lastik ve hızlandırıcı zamk kullanmalarına borçluydular. Her iki durumda da Çinliler hazırlıksız yakalanmışlar ve yeni teknikler yüzünden kaybetmişlerdi.

ABD de buna iyi bir örnektir.Modern süngerli dönemde, yani yaklaşık son 40 yılda, sadece iki oyuncu dünyada ilk 20 seviyesine gelmiştir - Dan Seemiller (şu anda ABD milli takım çalıştırıcısı) ve Eric Boggan. Her ikiside dünyadaki en ileri teknikleri kopyaladılar ve bunlara kendi yeni tekniklerini eklediler. Her iki oyuncu da üst seviyede ilk defa Seemiller’in kendisi tarafından geliştirilen “Seemiller tutuşu” ile oynadılar. Bu tutuş şeklinde raketin bir yüzü hem forehand, hem de backhand vuruşu için kullanılıyordu (bir çeşit cam sileceği tutuşu gibi), diğer tarafta ise oyuna çeşitlilik getirmek için antispin lastiği vardı. 1985 Dünya şampiyonasında ABD takımından dört oyuncu raketi bu şekilde kullanıyordu! (Dan ve Rick Seemiller, Eric Boggan ve Brian Masters, sadece Sean O’Neill shakehand olarak tutuyordu). Bu yeni teknik ABD takımını kırk yılda en üst seviyesine getirdi, dünyada ilk dört takım dışında tüm takımlarla rekabet edebilir duruma geldiler.

Bu ABD veya diğer ülkelerin de Seemiler tutuşuna geçmesi gerekir anlamına gelmez. Çinlilerle gerçekten rekabet edebilmek için, diğer ülkelerin sadece teknikleri kopyalamaları değil, Macarların ve İsveçlilerin yaptığı gibi, kendi tekniklerini de geliştirmeleri anlamına gelir. Veya Çinlilerin yaptığı gibi Macar Klampar’ın tekniğini kopyalayıp onu geliştirmeleri anlamına gelir. Diğer ülkeler de şu anki teknikleri iyileştirebilirler veya geliştirebilirler. Dışarılarda bir yerlede bazı oyuncular çok az kişinin farkettiği yeni teknikleri kullanıyorlar, ama bunlar bir sonraki büyük buluş olabilirler.

Avrupa’nın Çin’e karşı var olan muhtemel bir üstünlüğü hızlı top gidiş gelişlerindeki (rallilerdeki) teknikleridir. Çinliler rallileri başlatmada başarılı olabilirler ama bu vuruşların (karşı spin vuruşları) tekniği için daha çok çalışan ve genelde daha yumuşak süngerli lastikler kullanan (bu vuruşlar için daha iyidir) Avrupalılar avantajları daha fazladır. Bu vuruşları, oyunu bu şekle dönüştürecek taktiklerle birlikte, daha da geliştirebilirler.

Sonuç

Çinlilere meydan okuma, Amerikaya basketbolda meydan okumaya benzer şekilde, çok zorlu bir meydan okumadır. Bir kaç yıl önce, ABD basketbolu yenilmez gibi görünüyordu, ama şimdi değil. ABD basketbolunun bir kaç yıl öncesine göre Çinlilere meydan okuma, çok kolay olmasa da, nispeten daha kolaydır. Temel olarak arayı kapatıp Çinlilerin kuvvetli tafarlarına sahip olmak ve yeni güçlü yönler geliştirmek gerekir. Bu yapılabilir mi? Evet. Yapılacak mı? Bunu göreceğiz.

Yazarlar

Butterfly tarafından sponsorlukla desteklenen Cheng Yinghua dört defa ABD tek erkekler şampiyonu olan ve şu anda da ABD’de bir numara olan oyuncudur. 1977-1987 yılları arasında Çin milli takımının bir üyesiydi. Bir çok ulusal ve uluslararası derecelerine ek olarak 1985 ve 1993 yıllarında U.S. Open tek erkekler şampiyonu oldu. 46 yaşındayken 2004 ABD tek erkekler şampiyonluğunu kazandığında en yaşlı ABD şampiyonu ünvanını da kazandı. ABD masa tenisi federasyonu (USATT) tarafından en üst sertifika seviyesi olan Ulusal Çalıştırıcı sertifikasına sahiptir. 1996 yılında USATT tarafından yılın çalıştırıcısı seçildi. USATT Ünlüler kulübünün bir üyesidir ve halen Maryland Table Tennis Center’da full-time çalıştırıcı olarak görev yapmaktadır.

Masa tenisiyle ilgili 300 den fazla makalesi ve “Table Tennis: Steps to Success” isimli bir de kitabı olan Larry Hodges yıllardır oyuncu ve çalıştırıcı olarak masa tenisine hizmet etmektedir. Aynı zamanda USA Table Tennis Magazine dergisinin yayın müdürüdür. USATT Ulusal Çalıştırıcı sertifikasına sahip olan Hodges, 2003 yılında Gelişime yönelik yılın çalıştırıcısı seçilmiştir. USATT Ünlüler kulübünün bir üyesidir ve halen Maryland Table Tennis Center’da çalıştırıcı olarak görev yapmaktadır